• انتخاب گیاهان مناسب اقلیم

  کشت محصولاتی که نیاز آبی کمتری دارند مانند زعفران، پسته یا گیاهان دارویی، نقش مهمی در مدیریت منابع آبی ایفا می‌کند. انتخاب گونه‌های مقاوم به خشکی یک گام موثر به‌سوی کشاورزی پایدار است.
  

• استفاده از فناوری‌های نوین (کشاورزی هوشمند)
  به‌کارگیری ابزارهایی مانند سنسورهای رطوبت خاک، ایستگاه‌های هواشناسی کوچک، و تحلیل داده‌های اقلیمی به کشاورزان کمک می‌کند تا تصمیمات آگاهانه‌تری در مصرف منابع بگیرند. کشاورزی دیجیتال باعث کاهش هدررفت آب و افزایش بهره‌وری می‌شود.

• راه‌اندازی گلخانه‌های هیدروپونیک
  کشت هیدروپونیک یا آب‌کشت، یکی از پیشرفته‌ترین روش‌های کشاورزی پایدار است که به‌ویژه در مناطق خشک ایران کاربرد زیادی دارد. در این روش، گیاهان بدون خاک و با استفاده از محلول‌های غذایی در محیط کنترل‌شده گلخانه‌ای رشد می‌کنند.

مزایای گلخانه هیدروپونیک در کاهش بحران آب:

1. کاهش مصرف آب تا ۹۰٪ نسبت به روش‌های سنتی
2. عدم نیاز به آبیاری سطحی و جلوگیری از تبخیر
3. امکان بازیافت و بازچرخانی آب مصرفی
4. افزایش تولید در واحد سطح
5. کنترل دقیق تغذیه گیاهان و جلوگیری از هدررفت منابع

با توجه به کمبود منابع آبی در بسیاری از مناطق کشور، توسعه گلخانه‌های هیدروپونیک می‌تواند راه‌حل مؤثری برای افزایش تولید، حفظ منابع طبیعی و گذر از بحران آب باشد.

• آموزش و آگاهی‌بخشی به کشاورزان 
  توسعه کشاورزی پایدار بدون آموزش امکان‌پذیر نیست. ارائه دوره‌های آموزشی در زمینه روش‌های نوین آبیاری، تکنولوژی‌های کشاورزی، و مدیریت منابع طبیعی به کشاورزان می‌تواند در بلندمدت تأثیر بسزایی در بهبود وضعیت آبی کشور داشته باشد.
• حفظ و بازچرخانی آب‌های سطحی
  استفاده از سیستم‌های جمع‌آوری آب باران، ساخت حوضچه‌های ذخیره آب، و فیلتر کردن و استفاده مجدد از آب‌های کشاورزی از جمله روش‌هایی هستند که به حفظ منابع آب کمک می‌کنند و در بسیاری از کشورها نیز به‌کار گرفته شده‌اند.